نبیل: پاکستان از مبارزه با تروریسم برای مدیریت روابط خارجی با امریکا بهرهبرداری میکند
رحمتالله نبیل، رئیس پیشین امنیت ملی افغانستان، میگوید اسلامآباد «مبارزه با تروریسم» را نه بهعنوان یک تعهد واقعی امنیتی، بلکه بهمثابه ابزاری برای تنظیم و مدیریت روابط خارجی خود، بهویژه با ایالات متحده امریکا، بهکار میگیرد.
او در واکنش به گزارش رسانههای پاکستانی درباره بازداشت مسئول شاخه رسانهای داعش خراسان توسط سازمان استخبارات پاکستان (آیاسآی) گفته است که زمان انتشار این خبر تصادفی نیست و همزمان با سفر عاصم منیر، فرمانده ارتش پاکستان، به امریکا صورت گرفته است.
رسانههای پاکستان روز پنجشنبه گزارش دادند که آیاسآی، سلطان عزیز اعزام، از چهرههای کلیدی داعش خراسان و مسئول شاخه رسانهای این گروه را بازداشت کرده است. با این حال، بر اساس این گزارشها، این فرد چند ماه پیش بازداشت شده بود و خبر آن تنها اخیراً به رسانهها راه یافته است.
نبیل با اشاره به این همزمانی در شبکه اجتماعی اکس نوشت که رویکرد پاکستان در قبال تروریسم تغییر ماهوی نکرده، بلکه این کشور مبارزه با تروریسم را به ابزاری برای «مدیریت روابط خارجی و تنظیم مناسبات امنیتی با قدرتهای جهانی» تبدیل کرده است.
رئیس پیشین امنیت ملی افغانستان همچنین به نمونه دیگری اشاره کرد و گفت که در آستانه یکی از سفرهای عاصم منیر به واشنگتن، پاکستان فردی بهنام شریفالله، مظنون حمله به نیروهای امریکایی در میدان هوایی کابل، را به ایالات متحده تحویل داد. به گفته او، شریفالله در ماه مارچ در پاکستان بازداشت و سپس به امریکا منتقل شد؛ اقدامی که با قدردانی دونالد ترمپ، رئیسجمهور امریکا، از پاکستان همراه بود.
نبیل این موارد را نشانهای از پیوند معنادار میان اقدامات امنیتی گزینشی و تحرکات دیپلوماتیک حسابشده اسلامآباد دانسته و تأکید کرده است که چنین اقدامهایی در راستای تقویت جایگاه نهادهای نظامی پاکستان در معادلات امنیتی منطقهای و بینالمللی انجام میشود.
به گفته او، رسانهایشدن بازداشت مسئول شاخه رسانهای داعش خراسان نیز در شرایطی صورت گرفته که فرمانده ارتش پاکستان در تدارک سومین سفر خود به واشنگتن در کمتر از یک سال قرار دارد. نبیل تأکید کرده است که این اقدامات «بیشتر از آنکه ناشی از اراده واقعی برای مقابله با تروریسم باشد، در چارچوب محاسبات دیپلوماتیک و با هدف مدیریت انتظارات امریکا انجام میشود.»
رحمتالله نبیل با مرور سیاستهای پاکستان از سال ۲۰۰۱ تاکنون گفته است که در این کشور، تهدید تروریسم نه برای نابودی کامل، بلکه بهعنوان اهرمی برای کسب مشروعیت سیاسی، دریافت منابع مالی و بهدستآوردن امتیازات امنیتی مورد استفاده قرار گرفته است.
او در پایان، صداقت پاکستان در ادعای مبارزه با تروریسم را بهطور جدی مورد تردید قرار داده است.
