جنبش‌های اعتراضی زنان افغانستان: طالبان خشونت علیه زنان را به یک سیاست سازمان‌یافته تبدیل کرده‌اند
در آستانه «روز جهانی محو خشونت علیه زنان»، شماری از جنبش‌های اعتراضی زنان افغانستان اعلام کرده‌اند که طالبان خشونت و تبعیض علیه زنان را به یک سیاست هدفمند و نظام‌مند بدل کرده‌اند و این روند چهار سال است که به‌شدت ادامه دارد.
«جنبش زنان پنجره‌ی امید» روز دوشنبه، ۳ قوس، با نشر اعلامیه‌ای گفته است که زنان افغانستان طی چهار سال گذشته زیر فشار شدیدترین گونه‌های سرکوب، خشونت و تبعیض سیستماتیک قرار گرفته‌اند.
همچنین «شبکه مشارکت سیاسی زنان افغانستان» در اعلامیه‌ای جداگانه تأکید کرده که محدودیت‌های وضع‌شده توسط طالبان بر آموزش، کار و حضور اجتماعی زنان، مصداق محروم‌سازی و حذف سیستماتیک است. این شبکه افزوده است که هیچ زنی نباید صرفاً به‌دلیل جنسیت خود از حق آموزش، کار، آزادی و امنیت محروم شود.
این نهادها اعمال طالبان را «جنایت علیه بشریت» و شکلی از «آپارتاید جنسیتی» توصیف کرده و گفته‌اند که این گروه باید در برابر این نقض گسترده حقوق زنان پاسخ‌گو شود.
«جنبش متحد زنان افغانستان برای آزادی» نیز در اعلامیه‌ای گفته است که خشونت علیه زنان در افغانستان دارای ماهیت ساختاری و چندلایه است و در عرصه‌های خانواده، قانون، اجتماع، اقتصاد و سیاست بازتولید می‌شود.
به گفته این جنبش، زنان افغانستان در چهار سال گذشته سخت‌ترین محدودیت‌های تاریخ معاصر کشور را تجربه کرده‌اند؛ از ممنوعیت آموزش و کار گرفته تا محدودیت رفت‌وآمد، پوشش اجباری، بازداشت و ناپدیدسازی فعالان زن. این وضعیت نقض آشکار حقوق بشر و نمونه‌ای از خشونت سیستماتیک علیه زنان توصیف شده است.
این سه جنبش زن‌محور از جامعه جهانی خواسته‌اند که از زنان افغانستان حمایت جدی کند، آپارتاید جنسیتی را به‌رسمیت بشناسد، طالبان را وادار به پاسخ‌گویی سازد و در برابر سیاست‌های تبعیض‌آمیز این گروه سکوت نکند.
از زمان بازگشت طالبان به قدرت، این گروه با اعمال محدودیت‌های گسترده، آموزش و کار زنان را ممنوع و حضورشان را در عرصه عمومی به‌شدت محدود کرده است.
نویسنده: رحمت الله محسنی
