اصلاح ساختار دفاعی پاکستان؛ فرمانده ارتش به رئیس نیروهای دفاعی ارتقا یافت
نشریه دیپلومات گزارش داده است که با تغییرات تازه در ساختار دفاعی پاکستان، جایگاه فرمانده ارتش به «رئیس نیروهای دفاعی» ارتقا یافته و سمت رئیس ستاد مشترک ارتش لغو شده است. این تغییر، صلاحیت‌های فرمانده ارتش را به‌طور قابل توجهی افزایش می‌دهد.
به نوشته دیپلومات، این تحول تمرکز کامل رهبری نظامی، برنامه‌ریزی استراتژیک، نظارت بر نیروهای هسته‌ای و مدیریت منابع دفاعی را در اختیار مقام جدید قرار می‌دهد. رئیس نیروهای دفاعی اکنون مسئول رهبری نیروهای متعارف و هسته‌ای، راهبرد جنگ، عملیات، انکشاف نیروها و مشاوره نظامی به نخست‌وزیر است.
در ساختار تازه، فرماندهی ملی استراتژیک برای مدیریت نیروهای هسته‌ای ایجاد شده که ساختارهای پیشین نیروهای استراتژیک را در یک نظام واحد ادغام کرده و مستقیماً به رئیس نیروهای دفاعی گزارش می‌دهد. افزون بر این، فرماندهی راکت‌های ارتش برای انجام حملات دوربرد فعال شده است.
ستاد مشترک ارتش نیز دوباره سازمان‌دهی شده و بخش‌هایی از ستادهای سه‌گانه در آن ادغام می‌شوند. نیروی دریایی و هوایی مسئولیت آموزش و امور اداری را حفظ کرده‌اند، اما برنامه‌ریزی راهبردی به سطح رئیس نیروهای دفاعی منتقل شده است.
دیپلومات نوشته است که این تغییرات در حالی انجام شده که پاکستان درگیر تنش‌های مرزی با هند، حملات هوایی و پهپادی در افغانستان، عملیات ضدشورش در بلوچستان و مقابله با تحریک طالبان پاکستان بوده است. مقام‌های نظامی این کشور هدف از تغییرات را تسریع تصمیم‌گیری، کاهش تداخل وظایف و افزایش هماهنگی میان نیروها عنوان کرده‌اند.
با این حال، منتقدان نگران تمرکز بیش از حد صلاحیت‌ها در سطح رئیس نیروهای دفاعی و کاهش نقش نیروهای دریایی و هوایی در تصمیم‌گیری‌ها و خرید تجهیزات هستند. برخی نیز بیم آن دارند که این تمرکز قدرت، بر ساختار سیاسی پاکستان تأثیر بگذارد.
در بخش هسته‌ای، دیپلومات تأکید کرده است که انتقال مسئولیت مدیریتی نیروهای هسته‌ای به فرماندهی ملی استراتژیک، نخستین تغییر عمده از سال ۲۰۰۰ تاکنون است و نیروهای هسته‌ای اکنون تحت یک فرماندهی واحد قرار دارند.
رحمت‌الله نبیل، رئیس پیشین امنیت ملی افغانستان، پیش‌تر گفته بود که اصلاحیه جدید قانون اساسی پاکستان، اختیارات گسترده‌ای به عاصم منیر، فرمانده ارتش، داده و قدرت وی را فراتر از فرماندهی سنتی ارتش ارتقا داده است. او این تغییرات را «کودتای خاموش» نامیده و هشدار داده که بحران واقعی پاکستان هنوز پابرجاست؛ اقتصاد در حال فروپاشی و قیمت‌ها به شدت افزایش یافته است.
