خواست زنان افغان: تروریستان را حمایت نکنید!

همزمان با تشدید محدودیت ها در برابر زنان و دختران در افغانستان، شماری از زنان فعال افغان  که شمار شان به صد نفر می رسد، با ارسال نامه هایی به شورای امنیت سازمان ملل، خواستار توجه جدی این سازمان به وضعیت زنان شدند.

در این نامه ها، زنان افغان روایت زندگی شان را به شکل مستند بازگو کرده و در آن از وخامت اوضاع زنان زیر سلطه طالبان ابراز نگرانی شده است.

در اعلامیه ای که یکی از گروپ های زنان معترض به نشر رسانیده آمده است: “این صد نامه در حقیقت رنج‌نامه‌‌ای است که در طول بیش از یک‌سال سرکوب، خفقان، محرومیت و استیلای یاس و ناامیدی در سیطره زن‌ستیزترین و مستبدترین حاکمیت به تجربه گرفته‌ شده است.”

به تازگی، گروه طالبان حضور زنان در پارک ها، حمام های عمومی، باشگاه های ورزشی و حتی رستورانت ها را ممنوع اعلام کرده اند، امری که با مخالفت شدید نهادهای حقوق بشری و حتی کشورهای جهان روبرو شده است.

طاهره ناصری از فعالان حقوق زن در اسلام آباد پاکستان به خبرگزاری میثاق گفت:” در این نامه ها، تلاش شده است مشکلات زنان افغان در یکسال گذشته از زاویه دید زنان معترض، انعکاس پیداکند و همزمان از نهادهای مختلف از جمله شورای امنیت سازمان ملل خواستار رسیدگی به وضعیت زنان شده ایم.”

به گفته او، طالبان هر روز بیشتر از پیش در صدد محدود کردن آزادی های نداشته زنان هستند و تصمیمات اخیر این گروه برای جلوگیری از حضور زنان در اماکن تفریحی، حمام ها و رستورانت ها، نشانگر اوج نادیده گرفتن زنان از دید این گروه می باشد.

ناصری می گوید که فرحت پوپلزی، حمیرایوسف و ظریفه یعقوبی همچنان در بند طالبان هستند و نهادهای بین المللی، باید هرچه سریعتر بالای طالبان فشار بیاورند تا این زنان آزاد شوند.

او نسبت به سرنوشت این زنان به شدت اظهار نگرانی کرده و می گوید که به بند کشیدن زنانی که چیزی جز حقوق شان نمی خواهند از سوی طالبان، غیر قابل باور و غیر قابل تصور و خلاف تمام آموزه های دینی است که این گروه، خود را به آن معتقد نشان می دهد.

تروریستان را حمایت نکنید!

با این حال شماری از زنانی که به شورای امنیت سازمان ملل نامه نوشته اند از این شورا خواسته اند که از گروه به گفته آنان تروریستی طالبان، حمایت نکنند.

عارفه فاطمی از دختران پیشتار در اعتراضات برضد طالبان، در نامه اش به شورای امنیت که یک کاپی آن به خبرگزاری میثاق فرستاده شده، گفته است که سناریویی حاکم شدن گروه طالبان بدون حمایت های بیرونی امکان پذیر نبوده است.

او در نامه اش به شورای امنیت سازمان ملل نوشته است:” فراهم آوری شرایط فرار مسئولین جمهوریت، تضعیف مورال نظامیان و مردم، خروج آنی و غیر مسلکی نیروهای خارجی از افغانستان و نتیجتاً واگذاری شرم آور یک جغرافیا و بازی با سرنوشت یک ملت و چندین نسل، برنامه ای نیست که از عهده ی گروه طالبان بدون حمایت جامعه جهانی بدر آید.”

او نوشته است که اگر شورای امنیت سازمان ملل واقعا در کنار مردم افغانستان است باید قاطعانه در کنار زنان معترض افغانستان بایستد و دفتر طالبان در دوحه قطر را در اختیار زنان مبارز قرار دهد.

او نوشته است:”برای زنان معترض فرصت دهید تا در مجامع بین المللی حضور یافته از داعه برحق شان دفاع کنند، دست تروریست را از همه جا کوتاه کنید…”

در تازه ترین واکنش ها به اعمال محدودیت ها برزنان در افغانستان، رینا امیری، نمایندۀ وزارت خارجۀ ایالات متحده در امور زنان و حقوق بشر در افغانستان از محدودیت‌های تازۀ طالبان بر زنان ابراز نگرانی کرده و گفت که ادامۀ این وضعیت سبب بی‌ثباتی و فقر در این کشور خواهد شد.

پیش از این، سازمان عفو بین‌الملل در واکنش به گرفتاری شماری  از زنان در کابل، خواستار رهایی فوری این زنان شده است.

فرحت پوپلزی، حمیرا یوسف و ظریفه یعقوبی سه تن از زنان معترض هستند که در هفته گذشه از سوی طالبان بازداشت شده اند.

ظریفه یعقوبی زمانی از سوی طالبان بازداشت شد که با شماری از همکارانش، درحال برگزاری یک کنفرانس مطبوعاتی در حمایت از حقوق زنان در غرب کابل بود.

سازمان عفو بین الملل می گوید که حقوق زنان تحت نظارت طالبان به طور سیستماتیک هدف حمله قرار گرفته و خواستار رفع محدودیت بر حقوق زنان شده است.